Pas op de plaats
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
06 Juli 2014 | Spanje, Portomarín
Zaterdag 5 en zondag 6 juli
Vrijdag hebben we tijdens het avondeten kennisgemaakt met Henno uit Amsterdam. Henno zat alleen aan tafel, waarop wij hem hebben uitgenodigd bij ons te komen zitten. Henno is gestart in Saint Jean Pied de Port en had wel het een en ander te vertellen. Leuk! Grappig is ook te merken hoe klein de wereld is: "Oss, dat plaatsje ken ik wel!" Henno 'zit in het vastgoed' en is bezig met de verkoop van het voormalige Organon/MSD-pand langs het spoor in Oss. Dat pand met die getinte ramen en rode kozijnen. Lachen! Dat plaatsje ...... :-)
De albergues zijn over het algemeen zó gehorig, elke piep en kraak dreunt door in de stilte van de nacht. Tis hier namelijk net zo stil als dat het in de woestijn donker is; en 's morgens rond de klok van half zes meldt de plaatselijke haan zich weer. En ik hoor álles! Jippie, da's toch boffen of niet!? Ik maak alles mee, ik mis niks!
Dat heeft ook een keerzijde. Het slechte slapen in combinatie met mijn fysieke troubles begint op te breken, we zaten zaterdag na drie kwartier al bij Castro aan de koffie en thee. In overleg met Marleen hebben we besloten te stoppen, het ging echt niet meer. Maandagochtend gaan we weer verder.
Aan de ene kant baal ik ervan dat het nodig is om te stoppen, aan de andere kant kon Paul het voetbal zien. Want de aanwezigheid van een tv is hier nog niet zo vanzelfsprekend. En genoten dat ie heeft!!!!
We zitten in Albergue Labrador, boven op een heuvel in het plaatsje Hospital.
De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan: degelijke eikenhouten stoelen, kunstbloemen, pluche kleedjes en tafelzeiltjes om het geheel compleet te maken. Maar de mensen zijn ontzettend aardig. Terwijl ik dit verslag zit te tikken, krijgen we een schaaltje Spaanse kersen toegeschoven. Schattig toch!
Het is hier nu niet zo'n best weer. Zaterdag begon het in de loop van de dag te miezeren en vannacht heeft het gehoosd. De voorspellingen tot en met dinsdag zijn niet geweldig. Het is weer om uit te slapen, een boek te lezen, FB en blog bij te werken en wat aan te rommelen.
We hebben nu een eigen kamer, wat een luxe! Maar ook hier weer zo'n akelig hard bed en harde stoelen, m'n stuit en rug protesteren.
Gisteren hebben we behalve de blog ook een stukje voor DeMooiBernhezeKrant geschreven, Heidi benaderde ons van de week hiervoor. Leuk toch!
Zat ik al ruim een uur achter m'n tablet, valt ineens mijn oog op het tafelblad. Tssss! Kijk maar eens naar de foto ......
Na aankomst in een albergue is het direct douchen en het dagelijkse wasje doen. Deze hing gisteren amper buiten toen het begon te regenen, wat ik dus niet in de gaten had. Opeens hoor ik: "Hey signora, ...... trtrtrtrtrtrtrtr ......" Ik verstond er helemaal niks van, maar de vrouw des huizes maakte met een heleboel woorden en twee handbewegingen duidelijk dat ik de was af moest halen, en wel direct! Was wel lachwekkend.
Al met al hebben we afgelopen week 46,95 km gelopen. En vandaag: niks doen! Dat valt ook nog niet mee hoor .....
Vrijdag hebben we tijdens het avondeten kennisgemaakt met Henno uit Amsterdam. Henno zat alleen aan tafel, waarop wij hem hebben uitgenodigd bij ons te komen zitten. Henno is gestart in Saint Jean Pied de Port en had wel het een en ander te vertellen. Leuk! Grappig is ook te merken hoe klein de wereld is: "Oss, dat plaatsje ken ik wel!" Henno 'zit in het vastgoed' en is bezig met de verkoop van het voormalige Organon/MSD-pand langs het spoor in Oss. Dat pand met die getinte ramen en rode kozijnen. Lachen! Dat plaatsje ...... :-)
De albergues zijn over het algemeen zó gehorig, elke piep en kraak dreunt door in de stilte van de nacht. Tis hier namelijk net zo stil als dat het in de woestijn donker is; en 's morgens rond de klok van half zes meldt de plaatselijke haan zich weer. En ik hoor álles! Jippie, da's toch boffen of niet!? Ik maak alles mee, ik mis niks!
Dat heeft ook een keerzijde. Het slechte slapen in combinatie met mijn fysieke troubles begint op te breken, we zaten zaterdag na drie kwartier al bij Castro aan de koffie en thee. In overleg met Marleen hebben we besloten te stoppen, het ging echt niet meer. Maandagochtend gaan we weer verder.
Aan de ene kant baal ik ervan dat het nodig is om te stoppen, aan de andere kant kon Paul het voetbal zien. Want de aanwezigheid van een tv is hier nog niet zo vanzelfsprekend. En genoten dat ie heeft!!!!
We zitten in Albergue Labrador, boven op een heuvel in het plaatsje Hospital.
De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan: degelijke eikenhouten stoelen, kunstbloemen, pluche kleedjes en tafelzeiltjes om het geheel compleet te maken. Maar de mensen zijn ontzettend aardig. Terwijl ik dit verslag zit te tikken, krijgen we een schaaltje Spaanse kersen toegeschoven. Schattig toch!
Het is hier nu niet zo'n best weer. Zaterdag begon het in de loop van de dag te miezeren en vannacht heeft het gehoosd. De voorspellingen tot en met dinsdag zijn niet geweldig. Het is weer om uit te slapen, een boek te lezen, FB en blog bij te werken en wat aan te rommelen.
We hebben nu een eigen kamer, wat een luxe! Maar ook hier weer zo'n akelig hard bed en harde stoelen, m'n stuit en rug protesteren.
Gisteren hebben we behalve de blog ook een stukje voor DeMooiBernhezeKrant geschreven, Heidi benaderde ons van de week hiervoor. Leuk toch!
Zat ik al ruim een uur achter m'n tablet, valt ineens mijn oog op het tafelblad. Tssss! Kijk maar eens naar de foto ......
Na aankomst in een albergue is het direct douchen en het dagelijkse wasje doen. Deze hing gisteren amper buiten toen het begon te regenen, wat ik dus niet in de gaten had. Opeens hoor ik: "Hey signora, ...... trtrtrtrtrtrtrtr ......" Ik verstond er helemaal niks van, maar de vrouw des huizes maakte met een heleboel woorden en twee handbewegingen duidelijk dat ik de was af moest halen, en wel direct! Was wel lachwekkend.
Al met al hebben we afgelopen week 46,95 km gelopen. En vandaag: niks doen! Dat valt ook nog niet mee hoor .....
-
06 Juli 2014 - 12:35
Audrey:
Minder fijn voor jou Petra, maar fijn voor Paul dat hij de wedstrijd niet heeft gemist. Zo zit je wankel tussen twee werelden. De ene van hectiek en voetbal, de andere van rust (bijna tegen de basis van ons bestaan). De foto's die je bij dit verslag stuurt zijn voor mij een herinnering aan het Spanje waar ik ooit verliefd op ben geworden. Het begint bij mij steeds meer te kriebelen om de tocht te gaan maken. Waarschijnlijk in mijn eentje. We zullen er nog wat woorden over wisselen als jullie terug zijn.
Blijf naar je lijf luisteren (en dat van Paul). BEZIN eer ge begint, dus tot morgen maar eens goed bezinnen. Alle goeds gewenst, zoveel als dat jullie nu kunnen gebruiken!!! -
06 Juli 2014 - 13:05
Bianca :
Nee Petra toeval bestaat niet, waar zie je nou een tafelblad met een trompet? Dat zijn nou van die bijzondere dingetjes, een stille hint denk ik dan altijd maar. Is speciaal voor jou bedoeld, mooi hoor. En wat een aardige en gastvrije mensen. Zo is het echt weer genieten van de kleine dingen....... -
06 Juli 2014 - 19:52
Sigrid:
Hey Pap en Mam,
Zo even een beetje rust is ook wel lekker, dan denk je nog eens terug aan de afgelopen dagen wat je allemaal mee hebt gemaakt en wat voor enorme prestatie je al neergezet hebt.
Ik ben het met Bianca eens: toeval bestaat niet!!
Jullie drinken wel veel wijn zeg, ik heb al wel wat flesjes voorbij zien komen hehe ;)
Ik hoop dat jullie morgen weer fit kunnen starten en ik wil jullie ook weer graag heel thuis :)
Ben erg benieuwd wat er voor verslag morgen komt, kan iedere keer niet wachten totdat er weer een mail binnen is, super leuk.
Geniet van jullie vrije avond en de luxe van een eigen kamer samen.
Liefs Sigrid -
06 Juli 2014 - 21:36
Wim Enz Mirjam:
Wat is eris met een dagje niks! Helemaal niks. Petra, prima dat je goed luistert naar jouw lichaam! -
06 Juli 2014 - 21:38
Wim En Mirjam:
Wij zijn er er van overtuigd dat jullie het gaan halen! Succes morgen -
08 Juli 2014 - 10:00
Arianne:
Ohh, had mij maar slaapdoppen voor je laten maken, heb ik al voor mensen gedaan die die tocht gingen lopen.
Dan had je in ieder geval kans gehad op een betere nachtrust. Volgende keer!!!
Zet 'm weer op komende dagen, je kunt het!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
