Nieuw leven, idealisten en lawaaiige Spanjaarden
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
07 Juli 2014 | Spanje, Palas de Rey
Maandag 7 juli
Na een ontbijt aan de bar hebben we 'hartstochtelijk' afscheid genomen van Anna die ons gisteren en eergisteren zo goed heeft verzorgd en zijn we weer op pad gegaan. Het is prima wandelweer, bewolkt en af en toe komt er een flauw zonnetje door. En ja hoor, amper de hoek om en daar is ie weer ............. de eerste heuvel!
Voordat we naar Spanje gingen hoorden wij van meerdere kanten dat het vanaf Sarria erg druk zou zijn, men sprak zelfs over Vierdaagse-taferelen. Tot op heden is dat gelukkig niet zo. Af en toe komt er een slinger mensen voorbij, steevast groetend met 'Hola', 'Buen Camino' of 'Buenos Dias', maar daar blijft het dan ook bij. Hele stukken lopen we samen, met zo af en toe een passant.
En die authentieke dorpjes, die blijven zó mooi. We blijven ons er vooral over verbazen dat er nog mensen wonen; de dorpjes zien er zo verlaten uit. En de bewoners die we af en toe tevoorschijn zien komen, zijn o zo vriendelijk.
Vandaag weer zo'n voorbeeld.
We lopen langs een open boerenschuur en zien een kalf in het stro liggen. Zo schattig. We spreken in ons allerbeste Spaans de boer aan en we worden uitgenodigd om het erf op te komen. Het kalf heet Peppi (!) en is 30 dagen oud. We moesten maar eens goed kijken, want over een paar jaar zou het wel eens een bekende Toro kunnen worden! In de stal aan de andere kant van de straat staat 'papa' en die moesten we ook even bekijken. De boer hield overigens een heel betoog, maar dit is wat wij ervan meegekregen hebben. Hij was zo trots!
Even verder worden we uitgenodigd om een stempel te halen voor onze credencial en krijgen we gratis koffie en thee aangeboden. Op onze vraag waarom ze dat doen, vertelden ze Christenen te zijn die een soort pleisterplaats in stand houden voor peregrino's.
Rond de middag zaten wij een broodje te eten, en komt er een fietser langs roepend "Buen Camino" na ons antwoord stopt hij: "Hey, Hollanders?!" Zijn opmerking hield het midden tussen een vraag en een constatering. Kennelijk zien wij er erg Nederlands uit of ons antwoord klonk Nederlands ..... Man in kwestie kwam uit Venlo gefietst, was sinds 1 juni onderweg, had er al ruim 2.500 km op zitten en vloog a.s. zaterdag terug. Zo snel als je het nu leest, zo snel vertelde hij het. We hoefden geen enkele vraag te stellen. En wij? Waar waren wij gestart? Eh, net voor Sarria. Oh, hij stapte weer op en vertrok met een "Buen Camino".
We zijn na 9 km gestopt in Portos, bij een kleine maar mooie albergue. Wel met slaapzaaltjes maar geen stapelbedden. En wat zag ik direct bij aankomst: twee ligbedjes verderop in de wei!
Ingecheckt, gedoucht en vervolgens op die bedjes geploft, even geen zin om te socializen. We liggen amper, komt er een groep Spanjaarden achter ons op het gras zitten. Ik weet niet of je ooit acht Spanjaarden met elkaar hebt horen converseren, nou het klinkt alsof ze allemaal 100 meter bij elkaar vandaan staan.
Weg rust ;-)
Inmiddels is het bijna 19.00 uur, een vaste tijd in de albergues voor de warme maaltijd. Morgen weer nieuwe belevenissen.
Na een ontbijt aan de bar hebben we 'hartstochtelijk' afscheid genomen van Anna die ons gisteren en eergisteren zo goed heeft verzorgd en zijn we weer op pad gegaan. Het is prima wandelweer, bewolkt en af en toe komt er een flauw zonnetje door. En ja hoor, amper de hoek om en daar is ie weer ............. de eerste heuvel!
Voordat we naar Spanje gingen hoorden wij van meerdere kanten dat het vanaf Sarria erg druk zou zijn, men sprak zelfs over Vierdaagse-taferelen. Tot op heden is dat gelukkig niet zo. Af en toe komt er een slinger mensen voorbij, steevast groetend met 'Hola', 'Buen Camino' of 'Buenos Dias', maar daar blijft het dan ook bij. Hele stukken lopen we samen, met zo af en toe een passant.
En die authentieke dorpjes, die blijven zó mooi. We blijven ons er vooral over verbazen dat er nog mensen wonen; de dorpjes zien er zo verlaten uit. En de bewoners die we af en toe tevoorschijn zien komen, zijn o zo vriendelijk.
Vandaag weer zo'n voorbeeld.
We lopen langs een open boerenschuur en zien een kalf in het stro liggen. Zo schattig. We spreken in ons allerbeste Spaans de boer aan en we worden uitgenodigd om het erf op te komen. Het kalf heet Peppi (!) en is 30 dagen oud. We moesten maar eens goed kijken, want over een paar jaar zou het wel eens een bekende Toro kunnen worden! In de stal aan de andere kant van de straat staat 'papa' en die moesten we ook even bekijken. De boer hield overigens een heel betoog, maar dit is wat wij ervan meegekregen hebben. Hij was zo trots!
Even verder worden we uitgenodigd om een stempel te halen voor onze credencial en krijgen we gratis koffie en thee aangeboden. Op onze vraag waarom ze dat doen, vertelden ze Christenen te zijn die een soort pleisterplaats in stand houden voor peregrino's.
Rond de middag zaten wij een broodje te eten, en komt er een fietser langs roepend "Buen Camino" na ons antwoord stopt hij: "Hey, Hollanders?!" Zijn opmerking hield het midden tussen een vraag en een constatering. Kennelijk zien wij er erg Nederlands uit of ons antwoord klonk Nederlands ..... Man in kwestie kwam uit Venlo gefietst, was sinds 1 juni onderweg, had er al ruim 2.500 km op zitten en vloog a.s. zaterdag terug. Zo snel als je het nu leest, zo snel vertelde hij het. We hoefden geen enkele vraag te stellen. En wij? Waar waren wij gestart? Eh, net voor Sarria. Oh, hij stapte weer op en vertrok met een "Buen Camino".
We zijn na 9 km gestopt in Portos, bij een kleine maar mooie albergue. Wel met slaapzaaltjes maar geen stapelbedden. En wat zag ik direct bij aankomst: twee ligbedjes verderop in de wei!
Ingecheckt, gedoucht en vervolgens op die bedjes geploft, even geen zin om te socializen. We liggen amper, komt er een groep Spanjaarden achter ons op het gras zitten. Ik weet niet of je ooit acht Spanjaarden met elkaar hebt horen converseren, nou het klinkt alsof ze allemaal 100 meter bij elkaar vandaan staan.
Weg rust ;-)
Inmiddels is het bijna 19.00 uur, een vaste tijd in de albergues voor de warme maaltijd. Morgen weer nieuwe belevenissen.
-
07 Juli 2014 - 21:46
Audrey:
Wat een hylarisch verhaal!! Als je heel snel mee leest dan beleef je het een heel eind net zo als jullie, maar dan zonder beeld, geluid en reuk (en bedje). Succes met de volgende. -
07 Juli 2014 - 23:12
Wim En Mirjam:
Peet;Prachtig verhaal -
08 Juli 2014 - 09:18
Raymond Wijnands:
Petra, Paul, wat een mooie verhalen! We beleven het aan deze kant volledig mee! -
08 Juli 2014 - 10:58
Toos:
Zie je wel Petra dat het gewoon weer lukt. Met bewondering en respect, groetjes, Toos -
08 Juli 2014 - 11:16
Sjoerd En Bianca:
TROTS!!!!!!
Neem dit avontuur in je op..... Wij vinden t stoer, kids vinden de foto's ook erg leuk....
Slapen opa en oma in die bedjes... Hahahah. peppi -
08 Juli 2014 - 11:28
Yvonne:
Wandelen in de zon, wandelen in de regen, soms zit het mee, soms valt het tegen!
Maar we horen eigenlijk alleen maar leuke, goede en verrassende verhalen, die getuigen van een ongelooflijk sterk doorzettingsvermogen! Superwoman en partner.... TOP!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
