De kapster en de non
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
14 Juli 2014 | Spanje, Salceda
Maandag 14 juli
Vanochtend kennisgemaakt met een Spaanse kapster en haar kapsalon. Behalve dat het interieur enigszins gedateerd is, verschilt de werkwijze nauwelijks van de Nederlandse. Dat bood mij op een gegeven moment een beetje houvast, want wederom konden we elkaar nauwelijks verstaan. Na mijn uiterste best gedaan te hebben om te vertellen wat de bedoeling was, nam ik enigszins huiverig plaats in de kappersstoel. Op hoop van zegen!
Gaande het kleur- en knipproces nam mijn angst af, de kapster in kwestie deed haar uiterste best. Maar ik denk dat ze nog nooit zo'n steil haar had gezien! Ze schudde namelijk nogal eens een keer met haar hoofd. Tja vrouwke, daar kan ik ook niks aan doen .....
Het gekortwiekte haar voelt bevrijdend en ik ben tevreden met het resultaat!
Daarna nog even koffie gedronken, op onze vaste stek inmiddels, en vervolgens weer de kuierlatten genomen.
Al vrij snel ontmoeten we drie nonnetjes, zij staan met een tafeltje langs de Camino om pelgrims een hart onder de riem te steken. Wij knopen een praatje met ze aan, het zijn leuke nonnen. De drie dames zijn 'Daughters of St. Mary of Providence' en komen oorspronkelijk uit Spanje, Italië en India. Met name de Spaanse non is zó'n hartelijk mens, ze wenst ons alle goeds en kust mij op beide wangen. We krijgen ook nog een boekje mee met 365 bezinningsquotes, elke dag eentje ....... dus.
100 meter verder staat een mevrouw haar haag én alles wat daar uitsteekt te snoeien, je hoeft geen verstand van zaken te hebben om te constateren dat deze mevrouw géén timmermansoog heeft .....
Tussen het snoeiafval ligt een prachtige rose hortensia. Ik vraag of ik deze mag pakken. "Si, no problema."
We proberen deze bloem tussen de banden van mijn rugzak te friemelen, hij kleurt er prachtig bij.
Op dát moment krijg ik een ander idee en zeg tegen Paul: "Stop, we lopen even terug". Ik zie hem denken ...... Oh, jee wat nu weer ...... ;-)
Wij lopen terug, op zoek naar de Spaanse non en overhandigen haar de rose hortensia. Het vrouwtje is zó verbaasd. Zijn wij speciaal voor haar terug komen lopen? Si, dat klopt!
Met wel vier keer 'mille gracias' in the pocket, wederom twee kussen op mijn wang en uitbundig te worden uitgezwaaid, vervolgen wij onze Camino. Mooi toch!
Vandaag zijn er weinig albergues op de route, dus we móesten verder. Uiteindelijk hebben we ruim 14 kilometer gelopen. Het was afzien, ik ben dan ook total loss! Maar we zitten in een mooie albergue met een paar bedjes én een schommelbank! Da's lang geleden!
En wat hier óók staat: een apparaat om je onderbenen en voeten te masseren. Gelijk eens even uitgeprobeerd. Nou, laat ik zo zeggen dat ik het een bijzondere ervaring vond.
Als je zo aan het begin van de avond je mede-pelgrims zit te bekijken, moet je toch wel glimlachen. De een loopt nog krommer dan de ander, onder hen grootverbruikers van tape, braces en bandages én de geur van voetencrème alom! Dat is ook de Camino!
De 27 km-paal staat om de hoek van de albergue, wij weten wat ons nog te doen staat!
Vanochtend kennisgemaakt met een Spaanse kapster en haar kapsalon. Behalve dat het interieur enigszins gedateerd is, verschilt de werkwijze nauwelijks van de Nederlandse. Dat bood mij op een gegeven moment een beetje houvast, want wederom konden we elkaar nauwelijks verstaan. Na mijn uiterste best gedaan te hebben om te vertellen wat de bedoeling was, nam ik enigszins huiverig plaats in de kappersstoel. Op hoop van zegen!
Gaande het kleur- en knipproces nam mijn angst af, de kapster in kwestie deed haar uiterste best. Maar ik denk dat ze nog nooit zo'n steil haar had gezien! Ze schudde namelijk nogal eens een keer met haar hoofd. Tja vrouwke, daar kan ik ook niks aan doen .....
Het gekortwiekte haar voelt bevrijdend en ik ben tevreden met het resultaat!
Daarna nog even koffie gedronken, op onze vaste stek inmiddels, en vervolgens weer de kuierlatten genomen.
Al vrij snel ontmoeten we drie nonnetjes, zij staan met een tafeltje langs de Camino om pelgrims een hart onder de riem te steken. Wij knopen een praatje met ze aan, het zijn leuke nonnen. De drie dames zijn 'Daughters of St. Mary of Providence' en komen oorspronkelijk uit Spanje, Italië en India. Met name de Spaanse non is zó'n hartelijk mens, ze wenst ons alle goeds en kust mij op beide wangen. We krijgen ook nog een boekje mee met 365 bezinningsquotes, elke dag eentje ....... dus.
100 meter verder staat een mevrouw haar haag én alles wat daar uitsteekt te snoeien, je hoeft geen verstand van zaken te hebben om te constateren dat deze mevrouw géén timmermansoog heeft .....
Tussen het snoeiafval ligt een prachtige rose hortensia. Ik vraag of ik deze mag pakken. "Si, no problema."
We proberen deze bloem tussen de banden van mijn rugzak te friemelen, hij kleurt er prachtig bij.
Op dát moment krijg ik een ander idee en zeg tegen Paul: "Stop, we lopen even terug". Ik zie hem denken ...... Oh, jee wat nu weer ...... ;-)
Wij lopen terug, op zoek naar de Spaanse non en overhandigen haar de rose hortensia. Het vrouwtje is zó verbaasd. Zijn wij speciaal voor haar terug komen lopen? Si, dat klopt!
Met wel vier keer 'mille gracias' in the pocket, wederom twee kussen op mijn wang en uitbundig te worden uitgezwaaid, vervolgen wij onze Camino. Mooi toch!
Vandaag zijn er weinig albergues op de route, dus we móesten verder. Uiteindelijk hebben we ruim 14 kilometer gelopen. Het was afzien, ik ben dan ook total loss! Maar we zitten in een mooie albergue met een paar bedjes én een schommelbank! Da's lang geleden!
En wat hier óók staat: een apparaat om je onderbenen en voeten te masseren. Gelijk eens even uitgeprobeerd. Nou, laat ik zo zeggen dat ik het een bijzondere ervaring vond.
Als je zo aan het begin van de avond je mede-pelgrims zit te bekijken, moet je toch wel glimlachen. De een loopt nog krommer dan de ander, onder hen grootverbruikers van tape, braces en bandages én de geur van voetencrème alom! Dat is ook de Camino!
De 27 km-paal staat om de hoek van de albergue, wij weten wat ons nog te doen staat!
-
14 Juli 2014 - 22:38
Mirjam:
Nou Petra jou kapsel is prima!
Mooi blond is niet lelijk!!
Is Paul ook naar de kapper geweest?
Ben benieuwd welke broedsels je aan het uitbroeden bent!
Nog even volhouden ,jullie zijn er bijna. -
14 Juli 2014 - 23:06
Audrey:
En het resultaat mag er wezen. Een nieuwe weg!!! Beetje zonde dat het schelpje op de achterkant zit ;) -
14 Juli 2014 - 23:29
Ria:
Ziet er goed uit, nog heel veel succes de komende kilometers. -
15 Juli 2014 - 02:10
Marleen:
Haha, mooi beschreven weer Petra! Degene die nog niets heeft met De Camino moet inmiddels wel gegrepen zijn door jouw beschrijvingen. Het brengen van een bloem naar een punt dat áchter je ligt zegt veel over dat wat De Camino met je doet. Nou, het eind is in zicht... er moet iets geks gebeuren wil je het nu niet halen. Verheug je alvast op de 'binnenkomst', het mag écht een 'moment' worden en ook dat mag je 'groot' maken! -
15 Juli 2014 - 08:19
Bianca:
Staat je goed Petra! Zet 'm op en veel succes nog met de laatste kilometers. -
15 Juli 2014 - 09:27
Toos:
Wat een prachtige verhalen, wat een prachtige ontmoetingen en wat een prachtige tocht. Dat neemt niemand jullie meer af. Wat een rijkdom!
Wat zal het een geweldige aankomst zijn! Heel, heel veel succes voor de laatste kilometers. -
15 Juli 2014 - 09:30
Wim :
Petra, wederom een mooi verhaal. Leuke metamorfose. Staat je goed!
Succes met de laatste kilometers!
Wim xxxx -
15 Juli 2014 - 18:53
Ben En Ria:
De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar je haar is eraf dat scheelt een heel stuk!
Houd goede moed en beiden heel veel succes gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
