Menu del Peregrino en nog meer
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
16 Juli 2014 | Spanje, Lavacolla
Gisteravond hebben we gezellig met Ariane geborreld en gegeten. We hadden elkaar al even niet gezien, dus gespreksstof genoeg. Op het einde van de avond kregen we onze rekening op een bijzondere manier gepresenteerd, zie onderstaande foto. Het eten kost hier weinig oftewel geen drol! Het zogenaamde Menu del Peregrino, een 3-gangen Pelgrimsmenu voor € 10,- inclusief een drankje naar keuze. Waarbij je dan kunt kiezen uit water, bier of wijn. En dan wel een halve fles wijn per persoon! Die wijn is net druivensap, maar ach een kniesoor die daar op let.
Die 3-gangen menu's vertonen op de hele route behoorlijk wat parallellen, de koks hebben kennelijk dezelfde voorkeuren :-) Wij dromen inmiddels bijna van ensalada mixta, tortilla's, flan, lomo en Tarta de Santiago. Het vult zullen we maar zeggen, en de sfeer is toch het belangrijkste nietwaar!
Vandaag weer veel door bossen gelopen, dat is wel erg lekker als die zon zo fel schijnt. En wederom menige helling bedwongen, sommigen zijn zo gruwelijk steil dat de meeste fietsers afstappen. Een enkele bikkel stoempt, in de laagste versnelling en staand op de pedalen, naar boven. Nou, daar heb ik ontzag voor!
Én vandaag het eerste kraampje met fruit en drankjes gespot! Midden in het bos doemde een donkerblauwe partytent op, met handelswaar uitgestald op een plank op twee schragen. Het zou me niet verbazen als dit eigenlijk niet mag, want je ziet het nergens. Dat is ook maar goed ook denk ik, je creëert hiermee toch een andere sfeer.
Tjakka! In één klap zijn wij terug op aarde! Er vliegt een vliegtuig laag over!
Wij blijken vlak langs de startbaan van de luchthaven van Santiago te lopen, en om het dan maar gelijk goed aan te pakken lopen we vijf minuten later op een pad langs de snelweg. Hoezo de Camino een mini-kosmos? Nou, dat is dus echt zo!
Even later wandelen we langs het hekwerk van hetzelfde vliegveld, aan dat hek zijn allemaal kruizen bevestigd. Kruizen van takken, van touw, van plastic zakken, van sokken, van gras. Een indrukwekkend gezicht!
We zijn vandaag aan de laatste pagina van de route in ons boekje begonnen. Ik begin een soort van spanning te voelen, Paul heeft dat minder. Ook bij de mensen om ons heen merk je dat er 'iets' is, men is volledig gefocust op het 'halen van Santiago'.
Ik vind het een vreemd idee dat we over een paar dagen datgene bereiken, waar ik met name al drie maanden intensief mee bezig ben. Of is het pás drie maanden?
15 april ben ik onder begeleiding van Marleen begonnen met een training toegespitst op het lopen van de Camino, ik liep toen met veel pijn en moeite één keer in de week 4,5 km. En nu lig ik hier op een bed in een albergue, onder de rook van Santiago, dit verslag te typen. Tis toch bijna niet te bevatten!
Het is nog circa 11 kilometer naar de kathedraal in Santiago de Compostela. Deze afstand knippen we in tweeën. Enerzijds vanwege het feit dat er nog een flinke klim in zit, Monte del Gozo ligt op ons te wachten. En anderzijds omdat we onze Camino willen afsluiten met de pelgrimsmis om 12.00 uur.
Die 3-gangen menu's vertonen op de hele route behoorlijk wat parallellen, de koks hebben kennelijk dezelfde voorkeuren :-) Wij dromen inmiddels bijna van ensalada mixta, tortilla's, flan, lomo en Tarta de Santiago. Het vult zullen we maar zeggen, en de sfeer is toch het belangrijkste nietwaar!
Vandaag weer veel door bossen gelopen, dat is wel erg lekker als die zon zo fel schijnt. En wederom menige helling bedwongen, sommigen zijn zo gruwelijk steil dat de meeste fietsers afstappen. Een enkele bikkel stoempt, in de laagste versnelling en staand op de pedalen, naar boven. Nou, daar heb ik ontzag voor!
Én vandaag het eerste kraampje met fruit en drankjes gespot! Midden in het bos doemde een donkerblauwe partytent op, met handelswaar uitgestald op een plank op twee schragen. Het zou me niet verbazen als dit eigenlijk niet mag, want je ziet het nergens. Dat is ook maar goed ook denk ik, je creëert hiermee toch een andere sfeer.
Tjakka! In één klap zijn wij terug op aarde! Er vliegt een vliegtuig laag over!
Wij blijken vlak langs de startbaan van de luchthaven van Santiago te lopen, en om het dan maar gelijk goed aan te pakken lopen we vijf minuten later op een pad langs de snelweg. Hoezo de Camino een mini-kosmos? Nou, dat is dus echt zo!
Even later wandelen we langs het hekwerk van hetzelfde vliegveld, aan dat hek zijn allemaal kruizen bevestigd. Kruizen van takken, van touw, van plastic zakken, van sokken, van gras. Een indrukwekkend gezicht!
We zijn vandaag aan de laatste pagina van de route in ons boekje begonnen. Ik begin een soort van spanning te voelen, Paul heeft dat minder. Ook bij de mensen om ons heen merk je dat er 'iets' is, men is volledig gefocust op het 'halen van Santiago'.
Ik vind het een vreemd idee dat we over een paar dagen datgene bereiken, waar ik met name al drie maanden intensief mee bezig ben. Of is het pás drie maanden?
15 april ben ik onder begeleiding van Marleen begonnen met een training toegespitst op het lopen van de Camino, ik liep toen met veel pijn en moeite één keer in de week 4,5 km. En nu lig ik hier op een bed in een albergue, onder de rook van Santiago, dit verslag te typen. Tis toch bijna niet te bevatten!
Het is nog circa 11 kilometer naar de kathedraal in Santiago de Compostela. Deze afstand knippen we in tweeën. Enerzijds vanwege het feit dat er nog een flinke klim in zit, Monte del Gozo ligt op ons te wachten. En anderzijds omdat we onze Camino willen afsluiten met de pelgrimsmis om 12.00 uur.
-
16 Juli 2014 - 21:16
Audrey:
Niet te bevatten hoe ver jullie al zijn!! Echt een super prestatie Petra en Paul. Respect dat jullie door blijven gaan en denk eraan..... Blijf naar je lijf luisteren. Je hebt er maar één en daar moet je het nog een heel leven mee doen! Voor manlief, kinderen, kleinkinderen en ergens nog een vreemde vriendin van je neefje :) achteraan in de rij.
Pfffff de laatste 11, ik leef met je mee en wederom: toi toi toi saampjes xxx -
16 Juli 2014 - 22:43
Willy:
Petra en Paul GE - WEL - DIG dat jullie een gedeelte van de Camino lopen. De laatste kilometers naar Santiago gaat jullie zeker lukken. Met een enorme ervaring rijker kunnen jullie dan terug kijken op een prachtige tocht die je nooit meer vergeet. Fantastisch hoe jullie dit gedaan hebben en ben trots op je zelf met deze knappe prestatie. -
17 Juli 2014 - 09:03
Wim En Mirjam:
"We zijn er bijna, maar nog niet helemaal"! Geniet van de prachtige binnenkomst in Santiago en de aankomst bij de kathedraal!
PS; er mag gehuild worden! -
17 Juli 2014 - 10:21
Ans Jansen:
Dag lieve mensen, wat knap dat jullie dit toch maar doen, chapeau !!!!!!!!!!leuk dat jullie Arian tegen zijn gekomen. Lekker eten ga je vast thuis weer doen en dat de wijn zo slap is, doen ze bewust, anders zakt het in je knieën , ha, ha. Spannend dat jullie er bijna zijn, maar die laatste loodjes zullen wel zwaar wegen. Daarna nog lekker een weekje relaxen en na genieten van jullie prestatie. Toi, toi en SUCCES, groetjes Paul en Ans. P.S wat leuk dat jullie ook nog denken aan de thuisblijvers die jarig zijn, Paul vond het hartstikke leuk dat hij een felicitatie mail van jullie kreeg. -
17 Juli 2014 - 10:22
Yvonne:
Petra en Paul,
Prachtig, Machtig, bijna volbracht jullie voettocht,
de vele bijzondere plekken daarbij bezocht,
en hoe moe ook de lijven,
de mooie herinneringen zullen jullie bij blijven.
en de kern/doel van dit allemaal...
bij aankomst in Santiago wensen wij jullie een prachtige "binnenkomst" in de kathedraal!
-
17 Juli 2014 - 12:01
Raymond:
"je/jullie hoeft/hoeven dus niet meer alles :)" Knap hoor, mooie prestatie Petra! Paul uiteraard ook, maar dat begrijp je! Het is bijzonder om deze wandeling, deze mooie tocht, met jullie zo mee te beleven! Ga genieten van die laatste kilometers, laat het op je inwerken en laat ook die emotie maar de vrije loop, die komt er toch! Chapeau!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
