Muziek verbroedert
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
02 Juli 2014 | Spanje, Portomarín
Woensdag 2 juli
Paul heeft afgelopen nacht zo ongeveer bewusteloos gelegen en ik heb elk uur op de klok gezien, het bed was zo hard. Met als gevolg dat ik er vanmorgen moeilijk uit kon en heel mijn lijf beurs voelde.
Na het ontbijt incl 2 paracetamols én een pep-sms van Marleen zijn we weer op pad gegaan. Un gouwe, die Marleen! Dat heb ik al vaker geschreven, dat weet ik, maar het is ook écht zo!
Koud de deur uit, en ja hoor de eerste heuvel gloorde alweer aan de horizon. Oh, onze arme spieren waren nog echt niet wakker. Ze sputterden flink tegen.
Na pakweg een half uur werden we ingehaald door een groepje jongeren waarvan er eentje al lopend, met flinke bepakking, gitaar speelde. Leuk!
Tijdens de eerste stop de nodige koffie getankt en weer kennisgemaakt met andere lopers. Ik ben geen echte koffiedrinker, maar ik heb hier het idee dat koffie mijn brandstof is. Zowel gisteren als vandaag liep ik ná de koffie beter dan daarvoor. Het zal wel suggestie zijn.
We kwamen door dorpjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, zo puur nog!
Maar we komen ook langs Spanjaarden met ondernemersbloed: bakjes verse frambozen worden aangeboden, maar ook Camino-dingetjes zoals Jakobsschelpen. Maar het zijn uitzonderingen, het is langs de route absoluut niet commercieel. Menig Nederlander zou hier wel raad mee weten. Ik heb nog wel wat ideeën.
Onderweg raakte Paul in gesprek met twee Belgische dames, zij zouden graag een WK-finale tussen Nederland en België zien. Het voetbal leeft óók op de Camino, terwijl ik af en toe het idee heb dat we ons op een andere planeet bevinden. Voordat we naar Santiago vertrokken, noemde iemand de Camino een 'mini kosmos'. Nu snap ik die uitspraak.
Iedereen begroet elkaar met: "Hola, buen camino!" En aangezien iedereen ons langszij komt, groeten wij de hele dag terug.
Ik schat zo in als we 2 weken verder zijn en we voor elke "Hola, buen camino." één euro gekregen zouden hebben, we daar best een avond goed van op stap zouden kunnen gaan.
Al lopende komen er gedachten voorbij, zo ook de start van mijn trompetles straks in september. Daar verheug ik me op. En ineens hoor ik gitaarmuziek! Ja hoor, het is dat groepje jongeren van vanmorgen? Twee ervan zaten bij een albergue wat te pingelen, eentje op een gitaar en de andere knul op een banjo. Het bleken twee Belgen te zijn, ze speelden heel aardig. Muziek verbroedert, dat bleek ook hier weer. Steeds meer mensen stopten en klapten mee. Ken je de sfeer van gitaarmuziek bij het kampvuur toen we nog achttien waren, nou zo voelde het. Zo leuk!
Vandaag hebben we ook ruim 12 km gelopen, het ging wederom niet echt soepel maar gelukkig beter dan gisteren. Morgen eens kijken of we in Portomarin een leuke pleisterplek voor een extra nacht kunnen vinden.
Bij de albergue van vandaag onze bedden geïnstalleerd en m'n verhaal van gisteren geupload, toen hadden we geen wifi. Nog gecheckt, het klopte. Toen ik het later teruglas, was de helft verdwenen. Grrrr, toch maar weer 'even' aangepast.
Het is nu 23.00 uur, ik ben de enige op de slaapzaal die z'n ogen nog open heeft, de rest ligt op één oor. Een bejaardenhuis is er niks bij ;-) Kga nog lekker even lezen. Doei!
Paul heeft afgelopen nacht zo ongeveer bewusteloos gelegen en ik heb elk uur op de klok gezien, het bed was zo hard. Met als gevolg dat ik er vanmorgen moeilijk uit kon en heel mijn lijf beurs voelde.
Na het ontbijt incl 2 paracetamols én een pep-sms van Marleen zijn we weer op pad gegaan. Un gouwe, die Marleen! Dat heb ik al vaker geschreven, dat weet ik, maar het is ook écht zo!
Koud de deur uit, en ja hoor de eerste heuvel gloorde alweer aan de horizon. Oh, onze arme spieren waren nog echt niet wakker. Ze sputterden flink tegen.
Na pakweg een half uur werden we ingehaald door een groepje jongeren waarvan er eentje al lopend, met flinke bepakking, gitaar speelde. Leuk!
Tijdens de eerste stop de nodige koffie getankt en weer kennisgemaakt met andere lopers. Ik ben geen echte koffiedrinker, maar ik heb hier het idee dat koffie mijn brandstof is. Zowel gisteren als vandaag liep ik ná de koffie beter dan daarvoor. Het zal wel suggestie zijn.
We kwamen door dorpjes waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, zo puur nog!
Maar we komen ook langs Spanjaarden met ondernemersbloed: bakjes verse frambozen worden aangeboden, maar ook Camino-dingetjes zoals Jakobsschelpen. Maar het zijn uitzonderingen, het is langs de route absoluut niet commercieel. Menig Nederlander zou hier wel raad mee weten. Ik heb nog wel wat ideeën.
Onderweg raakte Paul in gesprek met twee Belgische dames, zij zouden graag een WK-finale tussen Nederland en België zien. Het voetbal leeft óók op de Camino, terwijl ik af en toe het idee heb dat we ons op een andere planeet bevinden. Voordat we naar Santiago vertrokken, noemde iemand de Camino een 'mini kosmos'. Nu snap ik die uitspraak.
Iedereen begroet elkaar met: "Hola, buen camino!" En aangezien iedereen ons langszij komt, groeten wij de hele dag terug.
Ik schat zo in als we 2 weken verder zijn en we voor elke "Hola, buen camino." één euro gekregen zouden hebben, we daar best een avond goed van op stap zouden kunnen gaan.
Al lopende komen er gedachten voorbij, zo ook de start van mijn trompetles straks in september. Daar verheug ik me op. En ineens hoor ik gitaarmuziek! Ja hoor, het is dat groepje jongeren van vanmorgen? Twee ervan zaten bij een albergue wat te pingelen, eentje op een gitaar en de andere knul op een banjo. Het bleken twee Belgen te zijn, ze speelden heel aardig. Muziek verbroedert, dat bleek ook hier weer. Steeds meer mensen stopten en klapten mee. Ken je de sfeer van gitaarmuziek bij het kampvuur toen we nog achttien waren, nou zo voelde het. Zo leuk!
Vandaag hebben we ook ruim 12 km gelopen, het ging wederom niet echt soepel maar gelukkig beter dan gisteren. Morgen eens kijken of we in Portomarin een leuke pleisterplek voor een extra nacht kunnen vinden.
Bij de albergue van vandaag onze bedden geïnstalleerd en m'n verhaal van gisteren geupload, toen hadden we geen wifi. Nog gecheckt, het klopte. Toen ik het later teruglas, was de helft verdwenen. Grrrr, toch maar weer 'even' aangepast.
Het is nu 23.00 uur, ik ben de enige op de slaapzaal die z'n ogen nog open heeft, de rest ligt op één oor. Een bejaardenhuis is er niks bij ;-) Kga nog lekker even lezen. Doei!
-
03 Juli 2014 - 11:12
Arianne:
Ohh Petra, het klinkt super, ondanks jouw tegensputterende lijf. Ik zou zo met je mee willen lopen!! -
03 Juli 2014 - 11:14
Ans:
Hallo Petra en Paul,
Wat zijn jullie een kanjers, als ik de paden zie waar jullie over wandelen, neem ik diep mijn pet af, het is nog moeilijker dan ik kon bedenken.
Wat een goed gevoel al niet met een mens kan doen, leuk met al die mensen onderweg.
Nog veel succes en ook genieten al is het zwaar, jullie doen het toch maar!!!!!!!!!!!!!!!
Lieve Groeten Paul(kees) en Ans. -
03 Juli 2014 - 15:06
Wim En Mirjam:
Dag Peet en Paul,
Peet, complimenten voor jouw "verhaal-stijl"! Het is alsof we er zelf bij aanwezig zijn! -
03 Juli 2014 - 15:19
Bianca:
Helemaal mee eens, wat kan jij toch geweldig leuk schrijven Petra! We worden helemaal meegenomen in het verhaal. En ben best jaloers op jullie. Ondanks de behoorlijke fysieke inspanning is het toch een prachtige ervaring. Buen camino en geniet van al het moois!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
