De eerste stempel en etappe

Dinsdag 1 juli
Vanmorgen voor onze eerste etappe vertrokken uit Albergue Paloma y Leña, 3,5 km vóór Sarria.
Ik kon niet op gang komen, alles deed me zeer dus zaten we na 3 kwartier al aan de koffie. Plotsklaps schoot het Paul te binnen dat we onze credencials in de albergue waren vergeten af te laten stempelen. Tja, en nu?
2x 3,5 km extra voor een stempel vonden we geen goed idee, maar om die stempel van 'onze' eerste albergue nou zomaar te laten schieten ....

Ik heb de uitbater van de koffiebar in mijn allerbeste Spaans gevraagd of hij een fiets te leen had. Nee, hij had geen fiets. Vervolgens gevraagd of hij ons even met de auto op en neer wou rijden, tegen betaling uiteraard. Ook dat was geen optie: de toko kon niet onbeheerd blijven. Snapten we!
Toen maar al mijn charmes in de strijd gegooid en hem lief gevraagd of hij de albergue heel alsjeblieft wou bellen, misschien dat er iemand tijd had ..... Na 5 minuten Spaans geratel vertelde hij met een big smile dat de beheerder van Paloma y Leña onderweg was mét de stempel. Even later stond daar inderdaad een auto met man én stempel. Wat een service, geweldig!!

Straks in Santiago moeten onze credencials van twee officiële stempels per dag zijn voorzien om in aanmerking te komen voor de compostela. Deze regel geldt uitsluitend voor de route die wij lopen: de laatste 100 km. Deze stempels zijn verkrijgbaar bij de albergue waar je overnacht, op het gemeentehuis en in de kerk. Stempels van alle andere aanbieders zijn ook heel leuk, maar niet officieel.

Vanochtend aan het ontbijt nader kennisgemaakt met Anna en Marrichen (of zoiets) uit Costa Rica. Wij dachten gisteren dat ze uit Duitsland kwamen, ze spreken nl vloeiend Duits (en Engels en Spaans). Leuke meiden.

Tijdens een stop vanmiddag kwamen we die twee weer tegen. Het is wel grappig om te zien hoe snel contacten worden gelegd. Inmiddels ook uitgebreid kennisgemaakt met Gabriel uit Hongarije en Klaus uit Karlsruhe. En echt geen bejaarden allemaal hoor! Klaus schat ik op 70, Gabriel eind 20 en de twee Costa Ricaanse dames eind 30.
Oh ja, we hebben natuurlijk ook al een voorbeschouwing op de wedstrijd a.s. zaterdag gehouden ;-)

Het was vandaag niet druk op de route, dat is fijn. Hele stukken liepen wij met z'n tweetjes over bospaden en langs graanakkers, af en toe langs de doorgaande weg. Het weer was wisselvallig, regelmatig kwam het met bakken naar beneden en af en toe scheen er een flauw zonnetje. Gelukkig onderweg veel bomen met dichte bebladering om te schuilen én we hebben regelmatig de plaatselijke horeca gesponsord.
Ons regenpak is nog niet ingezegend!

We hebben overnacht bij mensen thuis, in ons geval was het een boerenhoeve. Prima kamer en dito badkamer. Onze was gedaan en toen op zoek naar de waslijn. Deze lag helemaal achter de boerderij, van die palen met wasdraad. Zoals vroeger, en dan ook nog met loslopende kippen en ganzen, die engerds! De was met veiligheidsspelden opgehangen! Een gouden tip Jeanneke: nauwelijks gewicht en ruimte innemend, en de was vliegt niet bij de eerste beste windvlaag over de heg naar de buurman!

Het lopen ging niet gemakkelijk, het verliep letterlijk met pieken en dalen. Maar we hebben 12,1 km in the pocket!

Vorige week zei Raymond tegen mij:"Als je de eerste paar stappen hebt gezet, hoef je niet alles meer."
Daar houd ik me maar aan vast.

Onze eerste Camino-dag zit erop, het was flink bijten en we hebben leuke contacten gelegd.